24/1/92 - 29/1/92

 

هزار در بسته داریم

                و هزار قفل بی کلید...

                                                      بسم الله الرحمن الرحیم

 

به امید خدا میخوام اولین پست رو بذارم که فعلا شامل مطالب خودم هست و بی ربط به موضوع هفته نیست ...

موضوع هفته:اولویت دادن و اهمیت بخشیدن به وظایفی که به عهده ی همه ماست ونباید ازشون غافل بشیم

و چون در این هفته شهادت حضرت فاطمه(س) هم بود به بررسی  نقش زن در جامعه ی اسلامی و

وظیفه ای که نباید توسط زن در جامعه ی ایرانی و اسلامی نادیده گرفته بشه و

حتی بیشتر از وظایف دیگر باید بهش توجه بشه پرداخته میشه...

ابتدا مطالب خودم رو در پست قرار میدم و پایان هفته هم چکیده ای از مطالبی که آقای تقی پور در مورد موضوع برنامه

 در طول هفته گفتن به پست اضافه میشه...

پی نوشت:

مرور صحبت های آقای تقی پور درمورد موضوع این هفته هم در قسمت ادامه ی مطلب اضافه شد...

 

در دین اسلام، زن جایگاه بسیار والایی دارد؛ هم در اجتماع و هم در خانواده. زن سازنده خانواده است و خانواده کوچک ترین واحد اجتماعی جامعه می باشد؛ لذا می توان گفت که زن سازنده جامعه است و قادر است جامعه را به سمت سعادت و تعالی و یا به سمت انحراف و فساد سوق دهد

قرآن مجید با استدلال به این که زن و مرد هر دو پایه گذار در نظام خلقت و هر دو مسوول اعمال خودشان هستندبه خلقت

انسان اشاره می کند و زن و مرد را در پیشگاه خداوند و وصول به مقامات معنوی، یکسان می شمارد و هرگز اختلاف

جنسیت و تفاوت جسمانی و به تعقیب آن بخشی از تفاوت ها و مسئولیت های اجتماعی را دلیل بر تفاوت آن دو در رسیدن

به تکامل انسانی نمی داند. بلکه زن و مرد از نظر قرآن کاملا در یک سطح قرار دارند.

خداوند متعال در آیه 97 سوره نحل می فرماید:

هرکس از زن و مرد که مؤمن باشد و عمل صالح انجام دهد به او زندگی طیب و پاکیزه ای می بخشیم و پاداش آنان را

به بهترین نحو خواهیم داد.

این آیه در زمانی نازل شده است که بسیاری از مذاهب و ملل در انسان بودن زن بحث داشتند و او را موجودی نفرین شده

و منشاء انحراف و تباهی می دانستند.

بسیاری از ملت های گذشته، اعمال زن را مقبول درگاه الهی نمی دانستند و نظریات تحقیرآمیزی نسبت به وی روا می

داشتند؛ در یونان زن را پلید و او را از عمل شیطان محسوب می کردند، رومیان معتقد بودند که زن دارای روح انسانی

نیست و تنها مرد دارای روح انسانی است، و درباره استعدادهای معنوی او می گفتند: زن به بهشت نمی رود، زن مقامات

الهی و معنوی را نمی تواند طی کند، زن نمی تواند به مقام قرب الهی آن طور که مردان هستند برسند.

قرآن کریم در آیات فراوانی تصریح کرده است که پاداش اخروی و قرب الهی به جنسیت مربوط نیست به ایمان و عمل

مربوط است خواه از طرف مرد باشد خواه زن. قرآن در کنار هر مرد بزرگ و قدیسی از یک زن بزرگ و قدیسه یاد می

کند، از همسران آدم و ابراهیم و از مادران موسی و عیسی در نهایت تجلیل یاد کرده است،

قرآن در باره مادر موسی (ع) می گوید:  ما به مادر موسی وحی فرستادیم که کودک را شیر بده و هنگامی که بر جان او

 بیمناک شدی او را به در یا بیفکن و نگران نباش که ما او را به سوی تو باز پس خواهیم گردانید (قصص.( 7

قرآن در باره مریم مادر عیسی(ع) می فرماید کار او به آنجا کشیده شده بود که در محراب عبادت همواره ملایکه با او

سخن می گفتند و گفت و شنود می کردند، از غیب برای او روزی می رسید،کارش از لحاظ مقامات معنوی آن قدر پیش

رفته بود که پیغمبر زمانش را در حیرت فرو برده او را پشت سر گذاشته بود، زکریا در مقابل مریم مات و مبهوت مانده

بود (آل عمران-37)

از دیگر نظریات تحقیرآمیزی که درباره زن وجود داشته این است که می گفته اند زن مقدمه وجود مرد است و برای مرد

آفریده شده است.

اسلام هرگز چنین سخنی ندارد، اسلام علت غایی را در کمال صراحت بیان می کند و به روشنی می گوید زمین و آسمان،

ابر و باد، گیاه و حیوان همه برای انسان آفریده شده اند؛ اما هرگز نمی گوید زن برای مرد آفریده شده است. می فرماید:

( زنان زینت و پوشش شما هستند و شما زینت و پوشش آنها)( بقره - 187)

و در آیه 13 سوره حجرات می فرماید:  إِنَّا خَلقَْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأنُثَى  منظور این است که این نظام خلقت به پشتوانه زن

و مرد در کنار هم به وجود آمد. این که خداوند در این آیه نام زن و مرد را بیان کرده است برای این است که به ما بفهماند

به همان اندازه که مرد در جامعه و نظام آفرینش موثراست زن نیز موثر است.آدم و حوا هر دو در نظام آفرینش نقش

داشتند و در آیه 195 آل عمران اشاره به ارزش دادن زن در کنار مرد و کشیدن خط بطلان بر تفکر جاهلی آن روز و

جاهلیت امروز است.

بر اساس چنین ایده ای است که زن در خانواده اسلامی دارای جایگاه بلندی است. او می تواند با ایفای نقش همسری و

مادری در ساختارهای بنیادی جامعه مفید واقع شود.

پی نوشت: صحبت های آقای تقی پور...

ما سرمون شلوغه این روزا بهانه ها و اتفاقات و کارهای رنگارنگ و مختلفی روی دوشمونه و همه ی توانمون رو هم

برای انجام اون یک یا چند وظیفه جمع میکنیم.گاهی فهرست وظایفمون پر و پیمونه و ناچاریم اونها رو مدیریت و اولویت بندی کنیم بنا به اهمیت و درجه ی آنها

گاهی انقدر سر خودمون رو شلوغ کردیم و وظایف جورواجوری بهمون محول شده که دچار حیرت و سرگشتگی شدیم و به طور اتفاقی

و نصفه و نیمه بهشون میرسیم.نسبت به گذشته شکل انجام وظایف عوض شده ولی اصلشون هیچ تغییری نکرده...

در مورد نقش زن:نقش زن کلیدی و حیاتی ستبه این معنی نیست که آقایون نقشی ندارند...بلکه نقش زن بسیار پررنگ تر است و باید به احوال

خانم ها توجه ویژه داشت.زنان سرزمین ما خیلی بزرگوارند و قابل احترام و دوست داشتنی از این بابت که خیلی کارها و وظایف

جورواجور و رنگارنگ و مختلف و سخت و آسون روی دوششونه و خودشون هم خیلیا رو قبول کردن.

این هفته یه مناسبت بزرگتر رو در دل خودش جا داده...شهادت حضرت فاطمه(س)

چقدر خوبه که وقتی از این بزرگوار یاد میکنیم یه کوچولو سعی کنیم شبیه ایشون بشیم و به نظر میاد که خیلی هم محدودیت مرد و زن

نداریم و نیاز به تفکیک جنسیت نیست!

خانم های امروز بنا به ضرورت توی فعالیت های اجتماعی خیلی حضور دارندو حضور فیزیکی...مثلا شاغل اند و کار میکنند و خیلیا

حتی در عرصه ی سیاست هم وارد شدن...این که چقدر درسته و چقدر نادرست و چقدر ممکنه به روند طبیعی زندگی ما ضرر وارد کنه...

آیا مهمه که ما توی یک زمینه ی اجتماعی حتما و به هر قیمتی حضور داشته باشیم به این قیمت که مثلا غافل بشیم از بچه هامون

از تربیت یک نسل که انقدر مهمه.انقدر که بزرگان ما گفتن که از دامن زنه که مرد به معراج میره...از اون طرفش هم نمیشه نادیده گرفت

شرایط روزگار ما شاید ایجاب میکنه بعضی از خانم ها در مسائل اجتماعی حضور فیزیکی داشته باشن ولی خداکنه که از اون تربیت نفس به

نفس  و اون اتفاق شیرینی که زن بخاطرش ارزشمند شده یه وقت غافل نشیم.خروجی یک جامعه و نسلی که در راه است

نسل آینده که آینه ی رفتار ماست.یکی دیگه از وظایف فطری زن تامین آرامش اهل خانواده ست.آرامش بخشیدن وجود مادر چیزی نیست که

این یکی دو روزه مد شده باشه...بلکه مادر همیشه ی خدا منبع آرامش بوده.همچنین یکی دیگه از وظایف اصلی زن در برابر خونه و زندگی

و شوهرش اینه که محافظ غیب باشه یعنی اینکه اسرار هویدا نکنه...

و در پایان پست این هفته هم این جمله رو مینویسم که آقای تقی پور در یکی از روزای این هفته گفتن...

اگه نمیتونیم جوانه ی امید رو در دل کسی بکاریم حداقل ناامیدش نکنیم...